Wstajesz z niechęcią myśląc o konieczności pójścia do pracy? Szukasz tylko chwili na to, aby wymknąć się z biura i nie sprawiają Ci już przyjemności Twoje standardowe obowiązki zawodowe, z którymi musisz się co dzień zmierzyć? To bardzo niepokojący objaw, który prawdopodobnie wskazuje na to, że przestajesz być aktywny zawodowo, a więc być może dotknęło Cię klasyczne wypalenie.

Jak przeciwdziałać wypaleniu zawodowemu?

Nie jest to rzadki problem, ale bardzo często zdarza się tak, że osoby, które są wypalone zawodowo zupełnie tego nie dostrzegają, a nawet jeżeli to u siebie widzą, nic kompletnie z tym nie robią. Niekiedy wydaje się, że winne jest środowisko, jakie otacza choreo na ten syndrom – na przykład szefostwo, niezdrowa rywalizacja ze strony współpracowników. Jeszcze inni diagnozują ten problem, jako znudzenie ogólne i efekt monotonii, z jaką zmierzamy się dzień w dzień od dłuższego czasu będąc zatrudnionym w jednej i tej samej placówce. Oczywiście, jak jest ciekawie, a praca dostarcza Ci rozmaitości faktycznie można czuć się w niej lepiej, lecz gdyby każdy, kto stosunkowo długo pracuje w danej firmie miał od razu z powodu nudy cierpieć na wypalenie zawodowe, nie byłoby żadnego produktywnego pracownika. To wszystko o czym wyżej wspomnieliśmy to nic innego jak objawy towarzyszące owemu wypaleniu. Co zatem stoi za tym syndromem?

Otóż najbardziej winni jesteśmy wypaleniu zawodowemu my sami. Dlaczego? Ponieważ zatracamy się na rzecz pracy. Pamiętajmy, że to nie my jesteśmy stworzeni dla pracy i zarobku, a zarobek i praca są dla nas. Mają być nie celem głównym, ale środkiem, narzędziem, sposobem do realizacji siebie, do życia i wykonywania swoich planów, ambicji i marzeń. W dzisiejszych czasach ludzie przesadzają z godzinami pracy na dobę, w miesiącu, roku. Rezygnują ze swych urlopów, przepracowują się, a to w bardzo negatywny sposób rzutuje na ich stan fizyczny i psychiczny. Z czasem zaczyna nam przez to brakować motywacji do działania, bo wychodzi na to, że pracujemy tylko po to, żeby pracować. Jest jednak wiele technik radzenia sobie z wypaleniem zawodowym, a w zasadzie profilaktyki przeciwdziałania temu stanowi.

Po pierwsze, bardzo ważne jest, żebyśmy nie pomijali wypoczynku. Musimy relaksować się, odprężać, po to, żeby móc zregenerować siły, nabrać energii do nowego rozdania. Warto zatem wybrać się gdzieś poza miasto, zorganizować sobie mały samotny wypad lub w gronie ulubionych znajomych, bliskich, rodziny. Przyda się także raz na jakiś czas, chociażby ten standardowy raz na wakacjach letnich, udać na wyjazd zagraniczny – żeby odsapnąć, odłożyć na bok laptop, telefon komórkowy, zaznajomić się z inną mentalnością.

Po drugie postaw sobie jakieś cele. Pomyśl, po co aż tyle pracujesz? Ustal, jakie masz marzenia do zrealizowania, na które potrzebujesz stosownych środków pieniężnych. Wyznaczenie sobie konkretnych aspiracji jest równoznaczne z motywatorem do działania. Ponadto dobrze jest także określić pewne priorytety i w oparciu o nie realizować krok po kroku swój plan. Wówczas praca zamiast przykrym obowiązkiem, który Cię zniechęca do życia będzie przyjemnością, która zbliża Cię z każdym dniem do osiągnięcia postawionego sobie celu.

Po trzecie, brak emocji. Nie możesz się przesadnie angażować w pracę, ponieważ stracisz do niej zupełnie dystans. Nie powinieneś za bardzo przeżywać nawet porażek, czerp z nich korzyści, potraktuj to jako nauczkę na przyszłość, wychodź z założenia, że nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło. Skupiaj się na tym, co będzie, a nie co było. Kiedy natomiast wracasz do domu, odłóż pracę zupełnie na bok i zajmij się swoim życiem osobistym.

 

 

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here