Jak się ubrać na rozmowę kwalifikacyjną?

Jak głosi popularne powiedzenie – „nie szata zdobi człowieka”, ale w pewnych sytuacjach niestety to, jak się prezentujemy odgrywać może zasadniczą rolę. Przykładem takiej sytuacji, w której trzeba wyglądać schludnie, elegancko i szykownie, a co najważniejsze – odpowiednio do okoliczności jest rozmowa kwalifikacyjna. To, w jaki sposób się ubierzesz i podkreślisz swą urodę będzie przesądzało o dobrym lub złym pierwszym wrażeniu, jakie wywołasz na rekrutujących. O tym, na co w szczególności zwrócić uwagę, kompletując strój na klasyczne interview, dowiesz się bezpośrednio z naszego wirtualnego poradnika, do lektury którego serdecznie zachęcamy.

Jak się ubrać na rozmowę kwalifikacyjną?

Stosowna kreacja na rozmowę kwalifikacyjną pozwala nam się idealnie zaprezentować, pokazując sumienne podejście do pracy w danej firmie, profesjonalizm i fachowość. Nie ma znaczenia czy ubiegasz się o zatrudnienie w postaci pracy fizycznej czy intelektualnej, w dużej korporacji międzynarodowej czy małej, jednoosobowej działalności gospodarczej, metropolii czy na terenach pozamiejskich. Twój ubiór w takim momencie to nic innego, jak Twoja wizytówka. Warto zatem poświęcić więcej czasu i uwagi na stosowne przygotowanie się pod tym kątem. Wskazówki o tym, jak konkretnie wypada wyglądać kobiecie, a jak mężczyźnie na przesłuchaniu o pracę zawieramy w poniższych akapitach.

Jaki rodzaj pracy, taki strój – ta zasada powinna stanowić nasz punkt wyjścia. Inaczej ubierzemy się na rozmowę kwalifikacyjną do instytucji bankowej, a jeszcze inaczej gdy pójdziemy do agencji interaktywnej starając się o posadę kreatywnego grafika czy marketingowca. Odmienny będzie także strój przyszłego urzędnika oraz sprzedawczyni w perfumerii. Musimy zatem dawkować dodatki, zważać dokładnie na wybierany krój i fason ubrań – w szczególności tyczy się to pań, które nie powinny wyglądać zbyt frywolnie i wyzywająco. Istotne jest także uwzględnienie odpowiedniej kolorystyki ciuchów. Idziesz na casting na modelkę – OK, możesz postawić na najnowsze trendy i jaskrawe kreacje, kiedy jednak kierujesz się na przesłuchanie w sprawie pracy na stanowisku głównej księgowej, wybieraj stonowane, wygaszone i standardowe odcienie kolorystyczne, na jakie składają się może i nieco nudne, ale zawsze sprawdzone klasyczne barwy typu czerń, szarość czy granat i biel.

Bardzo duże znaczenie ma także w kwestii doboru stroju na rozmowę kwalifikacyjną to, z jakim typem i charakterem podmiotu gospodarczego mamy do czynienia. W standardowych miejscach publicznych takich jak wszelkiego rodzaju instytucje publiczne, raczej niekorzystnie wypadniemy rzucając się w oczy swoim indywidualnym stylem. Zachowajmy go dla siebie. Podobne zasady, często dużo bardzie rygorystyczne niż w przypadku nawet urzędów i punktów obsługi klienta panują w nowoczesnych przedsiębiorstwach korporacyjnych, w których dominują stricte wyznaczone, surowe zasady a mianowicie tak zwany dress code. Tam nie ma zmiłuj i liczy się klasyka w gustownym wydaniu. Dowiedzmy się zatem czegoś o kulturze firmy, do której się udajemy na rozmowę i z pewnością zyskamy większe rozeznanie w tym, jak skomponować swoją kreację.

Kobiety na rozmowie kwalifikacyjnej powinny być ubrane w odcienie: granat, popiel, beż, brąz, czerń, biel. Spódnica nie powinna być krótsza ani dłuższa niż do kolan, podobnie sukienka. Nie przesadzać należy z dekoltami, jeżeli wybieramy miks spódnica plus bluzka, bluzka zawsze ma być jaśniejsza. Średni obcas – odpada zupełnie płaski but, z odsłoniętymi piętami czy palcami i ekstrawagancka szpilka. Delikatna i umiarkowana powinna być także biżuteria.

Mężczyźni na interview dobrze, aby przywdziali garnitur – ciemny granat czy czerń bądź szarość. Długi rękaw koszuli, niezależnie od panującej pogody czy pory roku, stonowany, niewyróżniający się wzornictwem krawat, odpada muszka. Wypastowane buty, zero biżuterii i gadżetów.

 

Jak być szczęśliwym w pracy?

Na pracy spędzamy praktycznie połowę swojego życia, pod warunkiem, że przepracowujemy standardowe osiem godzin na dobę, a coraz częściej przecież nie ograniczamy się do klasycznego etatu, lecz ciągniemy kilka srok za jeden ogon i dorabiamy o godzinach klasycznego etatu. To wszystko sprawia bardzo często, że prędzej czy później stajemy się zdemotywowani do dalszego intensywnego i zaangażowanego działania zawodowego. Zaczyna pojawiać się frustracja oraz niepokój, stres i niechęć do pracy. Czasami wkrada się monotonia, która prowadzi wręcz do wypalenia. By do takich sytuacji nie dopuścić i być szczęśliwym nawet w pracy, warto zastosować kilka ciekawych i prostych wskazówek, o których więcej w poniższych fragmentach.

Jak być szczęśliwym w pracy?

Podsumowanie

Zacznij od końca – podsumuj wszystko to, co lubisz w swojej pracy oraz wyszczególnij po drugiej stronie zapisków wady Twojego miejsca zatrudnienia. Skoncentruj się na wszystkim w ogóle, a więc zarówno na generalnym środowisku pracy, jak także na otoczeniu, współpracownikach, szefostwie, charakterze, stylu i formie pracy, tym co robisz i jaki jest zakres Twoich obowiązków. Jeżeli to zrobisz warto abyś skupił się wyłącznie na tym, co uznajesz za dobre. Zawsze, gdy przyjdzie Ci na myśl coś z przeciwnej kolumny, co Cię męczy, denerwuje i frustruje, koniecznie powinieneś przywołać atuty jakie umieściłeś na swojej liście.

Odpoczywaj

Wiele ludzi rezygnuje z urlopów. Woli, aby szef pod koniec roku rozliczeniowego wypłacił mu podwójne wynagrodzenie czy premię. Nie jest to jednak dobre rozwiązanie, bo nawet pracoholicy, a oni w zasadzie w szczególności, potrzebują prawdziwego wypoczynku. Zacznij zatem korzystać ze swoich przywilejów i praw pracowniczych. Nie musisz od razu korzystać z dwutygodniowej laby tak jak nakazują to przepisy (pracownik powinien raz do roku wziąć dwa tygodnie urlopu z rzędu). Wystarczy czasem skrócenie jednego dnia pracy czy wzięcie pojedynczego wolnego. Zorganizuj ten czas nietuzinkowo, albo wyśpij się czy spotkaj z bliskimi.

Jedz śniadania

Zadbaj o energię o poranku, a zatem spożywaj regularnie śniadania. Dzięki temu nie będziesz śnięty nawet o wczesnej porze. Przyda się także zrobienie sobie drugiego śniadania czy drobnego lunchu, które spożyjesz w porze obiadowej. Nie będziesz przez to aż tak bardzo zmęczony pracą oraz zyskasz zastrzyk wartościowych substancji, witamin i minerałów, jakie umożliwią dalszą intensywną pracę – czy to fizyczną, czy intelektualną.

Wybieraj otoczenie

Samodzielnie możesz kształtować środowisko swojej pracy, zadając się wyłącznie z tymi osobami, które naprawdę szczerze lubisz. Nie będzie wtedy toksycznych relacji, niezdrowej rywalizacji czy demotywacji bądź niepotrzebnego stresu. Nie plotkuj, nie marnotraw na to swojego cennego czasu, a dzięki temu ze wszystkim się wyrobisz. Kontakty towarzyskie ze współpracownikami rozwijaj po godzinach, kiedy wyjdziesz z biura, dzięki temu życie osobiste i relacje międzyludzkie nie będą rzutowały negatywnie na wykonywane przez Ciebie obowiązki zawodowe.

Nie odkładaj

Co masz zrobić jutro, zrób dzisiaj. To poprawi Twoje nastawienie do pracy – będziesz dużo bardziej optymistycznie patrzeć na swoje przyszłe zadania, bo zyskasz nadwyżkę czasu. Unikniesz także niepotrzebnego stresu, jaki często pojawia się wtedy, gdy zostawiamy robotę na ostatni moment.

Ile można dorobić na emeryturze?

0

Jeżeli decydujesz się na przejście na emeryturę, wcale nie stoisz przed koniecznością prowadzenia życia standardowego seniora. Równie dobrze możesz swojej kariery w ogóle nie kończyć, a pracę zarobkową kontynuować. Na pewno nie będzie to w aż takim zakresie jak standardowa kariera przed emeryturą, ale bez wątpienia można sobie dorobić. Jak dużo? O tym dowiesz się bezpośrednio z naszego poradnika internetowego, który przedstawiamy poniżej.

Ile można dorobić na emeryturze?

Przejście na świadczenia emerytalne po przekroczeniu określonego wieku emerytalnego wiąże się przede wszystkim z możliwością zarabiania bez jakichkolwiek limitów. Nie ma znaczenia to, jak dużo zarobimy, w każdym przypadku wypłaty emerytury są nam należne. Niemniej jednak najczęściej emeryci decydują się po przejściu na emeryturę na dorabianie, a nie standardowe pracowanie. Generalnie nie ma także żadnych wymogów, co do pracy na emeryturze częściowej. By to świadczenie było obowiązujące, trzeba przekroczyć następujący pułap wiekowy – 65 lat w przypadku mężczyzny oraz 62 lata w przypadku kobiety. Jest to wówczas świadczenie w wysokości pięćdziesięciu procent wypracowanej w momencie odejścia na emeryturę kwoty. Jeżeli będziemy dorabiać na bieżąco, składki z tego przepracowanego okresu wpłyną na poprawienie naszej emerytury, a dokładniej na jej zawyżenie. Warto również wiedzieć, że kompletnie nie ma większego znaczenia to, jak dużo zarabiamy, kiedy pobieramy rentę inwalidy wojskowego lub inwalidy wojennego. Podobna jest sytuacja w przypadku renty rodzinnej po nich.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawnymi, osoba przebywająca na wcześniejszej emeryturze ma prawo do zarobku w wysokości 70 procent średniego miesięcznego wynagrodzenia. Wówczas nie ponosi się żadnych konsekwencji. Jeżeli jednak pułap przeciętnych zarobków zostanie przekroczony, ale nie więcej niż 130 procent wynagrodzenia średniego, wtedy Zakład Ubezpieczeń Społecznych redukuje świadczenie emerytalne takiego dorobkiewicza o nadwyżkę. Nie jest to jednak większa suma pieniężna niż ponad 561 zł. Jeżeli natomiast dojdzie do sytuacji, że przewyższymy będąc na emeryturze swoimi zarobkami sumę o 130 procent, emerytura zostanie zabrana.

Jeżeli chodzi natomiast o rentę, to limity są dokładnie takie same w przypadku emerytury wcześniejszej. Wedle przepisów prawnych, renta socjalna nie powinna być większa niż 70 procent średniej krajowej. Poza swoją profesa natomiast mają możliwość dorobienia na emeryturze osoby z emeryturą pomostową. W tym przypadku zakazane jest pracowanie w dotychczasowym zawodzie, dlaczego? Ponieważ emerytura ta obowiązuje u osób pracujących w warunkach szczególnych. W sferze ograniczeń wyznaczonych dla takich emerytów, chcących dorobić limity są dokładnie takie jak przy wcześniejszej emeryturze, czyli obowiązujące są wcześniej scharakteryzowane progi 70 oraz 130 procent wynagrodzenia średniego.

Jeżeli podejmujesz się pracy, będąc na świadczeniu rentowym czy emerytalnym, nie jesteś zmuszony powiadamiać Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, chyba że otrzymujesz przychód z działalności, jaka wymaga przymusowego ubezpieczenia społecznego, czyli zatrudniony jest na standardowym etacie wiążącym się z umową o pracę czy też umowie zleceniu.

 

Jak zapanować nad złością?

Złość to jedno z najsilniejszych, negatywnych uczuć. Emocje jakie złości towarzyszą można natomiast opanować i rozładować, ale w tym celu trzeba zastosować kilka sprawdzonych technik. O tym, jakie metody okazują się w większości przypadków skuteczne, dowiesz się bezpośrednio z naszego poradnika. Zapraszamy do lektury.

Jak zapanować nad złością?

Spojrzenie w górę

Jeżeli jesteś pełen negatywnych emocji skieruj swój wzrok w górę. Wtedy opadną wszystkie negatywne uczucia. Zmienimy nastawienie do sytuacji oraz poprawi się nasze samopoczucie. Gdy natomiast zdenerwujemy się mocno, zauważmy, że prawie zawsze spuszczamy oczy w dół. Natychmiastowe skierowanie wzroku w przeciwną stronę to z kolei sposób na błyskawiczne poprawienie nastroju. Przyda się także podskoczyć kilka razy w górę, zmienić minę i wyraz twarzy, pomasować kark, poruszać się, popatrzeć przez okno, pomyśleć o czymś przyjemnym.

Ustal fakty

Warto także określić konkretnie, co nas niepokoi, co wywołało taki stan, w jakim się znaleźliśmy. W ten sposób dojdziemy do ładu ze sobą samym. Bądź ze sobą szczery, ujmij tylko to co naprawdę czujesz. Nie koloryzuj i nie staraj się zamaskować problemu. Musisz zdać sobie sprawę z tego, co wywołuje w Tobie frustrację.

Wyeliminuj słowa na „nie”

Nie zniechęcaj się samemu. Nie nasilaj swojej złości, a w związku z tym pozbądź się słów rozpoczynających się na „NIE” – „nie mogę”, „nie chcę”, „nie zrobię”. To, w jaki sposób wypowiadamy się nas może odpowiednio nastawić. Język w dużym stopniu wpływa na naszą podświadomość i kształtuje nasze uczucia.

Zadbaj o otoczenie

Wpływ otoczenia na Ciebie w momencie złości, frustracji i zdenerwowania jest bardzo duży. Jeżeli wokół są osoby w podobnym stanie do Twojego, nie ma szans na to, żeby emocje opadły, a wręcz przeciwnie – będziecie nawzajem się niepotrzebnie nakręcać. Dlatego też staraj się otaczać ludźmi, którzy są optymistycznie nastawieni, radości, weseli, zabawni. Wtedy mogą rozładować napięcie. Generalnie badania psychologiczne dowodzą, że człowiek jest bardziej szczęśliwy i zadowolony z życia, jeżeli otacza się pozytywnie do niego nastawionym ludźmi. I tak powinieneś dobierać swoich najbliższych i przyjaciół. Poza tym, nie zapominaj również, że swoim zdenerwowaniem i Ty wpływasz na innych, zbędnie psując ich dobry nastrój.

Medytuj

Chwila wyciszenia, pokoju, refleksji to naprawdę bardzo dobry trening dla Twojej psychiki. Jest to sposób na odcięcie się od wszystkiego negatywnego, co Cię otacza. Dzięki temu odciążysz się od tego, co Ci przeszkadza, co Cię denerwuje i złości. Wystarczy moment spokojnego pooddychania, aby popatrzeć na sytuację z innej strony. Wtedy opadnie stres, opuszczą Cię złe emocje i pozbędziesz się stresu.

Oddychaj

Medytacja zawsze powinna być połączona z oddychaniem. Głębie wdechy i wydechy dają chwilę skupienia i skoncentrowania się wyłącznie na sobie. Istnieje kilka technik relaksacyjnych, jakie warto wziąć pod uwagę, przykładowo siadamy w wyprostowanej pozycji na krześle, ewentualnie stoimy, rozluźniamy strój i zaczynamy wdechy. Oddychamy nosem a następnie dokonujemy wydechów ustami. Kładziemy na brzuchu dłoń, a oddychać musimy tak, żeby poczuć pod ręką wypełniające przeponę powietrze. Licz w myślach ile zrobiłeś wdechów i wydechów, staraj się oddychać miarowo, równo. Potwórz to ćwiczenie kilka razy, miej przy tym zamknięte oczy.

 

 

Jak zbliżyć się do natury?

0

W dzisiejszym zabieganym świecie, kiedy wszyscy ciągle gdzieś pędzą, śpieszą się, intensywnie pracują, popadając w pracoholizm bardzo ważne jest zwrócenie uwagi na to, żeby mieć jakąś odskocznię od codzienności. Trzeba mieć chwilę wytchnienia i dzięki temu możliwe jest odzyskanie równowagi i nabranie dystansu – do pracy, otaczającego nas środowiska, życia, problemów i innych ludzi. Prawdziwym złotym środkiem jest natomiast powrót do natury. Co się przez to rozumie? O tym wszystkim dowiesz się w poniższych fragmentach naszego artykułu.

Jak zbliżyć się do natury?

Miej czas dla siebie

Nie zbawi Cię kilka minut dziennie na to, żeby poświęcić je wyłącznie dla siebie samych. Dzięki temu możliwe będzie zrobienie sobie chociaż krótkiej przerwy, którą przeznaczymy na coś miłego, co sprawia nam przyjemność. Warto wtedy napić się dobrej kawy, zjeść coś smacznego, przejść się na spacer po parku, posiedzieć z kubkiem ulubionego napoju w dłoni na tarasie czy balkonie, przedzwonić do swojej przyjaciółki, albo posłuchać muzyki. Myśl wtedy tylko o sobie, nie zamartwiaj się, nie stresuj. Jako powrót do natury rozumie się między innymi jako obcowanie ze środowiskiem naturalnym – przyroda może w znaczącym stopniu poprawić nasz nastrój. Posłuchajmy śpiewu ptaków, wczujmy się w zapach świeżo skoszonej trawy, popatrzmy za wschód czy też zachód słońca, posiedźmy w promieniach słonecznych, przejdźmy się w delikatnym wietrzyku, wyjrzyjmy za okno i obejrzyjmy piękny świat wokoło.

Dłuższy relaks

Codzienne święte pięć minut dla siebie to jednak nie wszystko, co warto mieć wspólnego z przyrodą. Bardzo pomocne są też jednorazowe, odbywające się chociażby raz w miesiącu wypady dłuższe, które będą wiązały się z obcowaniem z przyrodą. Sesja polegająca na zafundowaniu sobie aktywności fizycznej w postaci jazdy na rolkach, wrotkach, rowerze, pływania w basenach czy nawet wycieczka autem poza miastem bądź spacerowanie po lesie potrafią odprężyć zarówno ciało, jak i umysł. Nie tracisz wówczas energii tak jak przy codziennych obowiązkach rutynowych, ale wręcz odwrotnie – potrafisz skutecznie naładować akumulatory i tym samym świetnie nadajesz się do ponownego powrotu do pracy. Warto dobierać formy bratania się z naturą do tego, jaki panuje aktualnie sezon. W zależności od konkretnej pory roku możesz udać się na grzyby do lasu, pochodzić z kijkami nordic walking po okolicy, posadzić rośliny w przydomowym ogródku itd. Możliwości są nieograniczone – rób to, co jest aktualnie możliwe i na co masz ochotę oraz co sprawia Ci największą przyjemność i satysfakcję.

Korzystaj z tego, co masz

Osoby zamieszkujące na terenach wiejskich czy też mający blisko poza obszar metropolii miejskich mają dużo większe możliwości na stykanie się ze środowiskiem. W przypadku typowych mieszczuchów natomiast regularny kontakt z przyrodą jest może i faktycznie nieco utrudniony, ale nie jest niemożliwy. Wystarczy, że zafundują sobie dzień na balkonie. Możemy przyozdobić ten mały fragment stanowiący swego rodzaju namiastkę ogródka doniczkami z pięknymi sadzonkami, postawić kwiaty czy mini drzewka, a to na pewno nas zrelaksuje. Warto na tak przystrojonym balkonie posiedzieć z kubkiem kawy o poranku czy zjeść pyszny lunch.

 

Jak zostać muzykiem sesyjnym?

Masz dryg do muzyki? Kochasz wydobywanie ukrytych w instrumentach dźwięków? Uwielbiasz brzmienie melodii? Potrafisz samodzielnie komponować? Wydaje Ci się, że masz talent i ukierunkowanie muzyczne? Nie marnuj swoich umiejętności, zdolności jakimi obdarzyła Cię natura, ale rozwijaj swoją pasję, zrób z niej coś więcej niż klasyczne hobby i przestań śpiewać czy grać wyłącznie pod prysznicem. Wyjść poza cztery kąty domowego zacisza i zaistnieć na scenie nie jest łatwo solo, ale przecież można akompaniować grupie już wprawionych muzyków z sukcesami na koncie. Nie chodzi nawet o to, aby pójść na casting i dostać się do gotowego zespołu, stanowiąc członka tego bandu. Wystarczy na początek stać się muzykiem sesyjnym. Kto to taki i jak zyskać pracę w tym charakterze?

Jak zostać muzykiem sesyjnym?

Muzykiem sesyjnym określa się takiego grajka, który wykorzystuje swoje zdolności, potencjał i talent do zasilania składu koncertowego danej grupy. W praktyce, jeżeli jakiś band potrzebuje wsparcia nie na stałe, podczas na przykład nagrań w studio, ale w drodze na tournée, na koncertach, większych imprezach masowych czy przesłuchaniach i festiwalach, wtedy siłą dodatkową możesz być Ty – dodatkowy perkusista, gitarzysta, basista itd. To, na jakich warunkach ostatecznie pracuje muzyk sesyjny nie jest generalizowane, lecz stanowi wyłącznie kwestię obopólnego dogadania się między zatrudniającym grajka bandem a muzykiem sesyjnym. Musisz wiedzieć, że taki kontrakt czy nawet pojedyncze zlecenie to dla Ciebie – pasjonata grania na danym instrumencie muzycznym – naprawdę bardzo duża szansa na to, żeby się wybić. Niewykluczone, że zadowolona grupa, zamiast w razie potrzeby szukać kogoś zupełnie „świeżego”, zaproponuje trwałą współpracę Tobie – sprawdzonemu, znanemu i wykazującemu się umiejętnościami, jakie im odpowiadają.

Czasami muzycy sesyjni biorą udział również w pracach studyjnych oraz zagranicznych wyjazdach. Mogą uczestniczyć w komponowaniu, produkcji muzyki. By załapać się na takie stanowisko trzeba przede wszystkim non stop ćwiczyć. Nie możesz sobie pozwolić na to, żeby spocząć na laurach, bo raz udało Ci się pojechać w tournée z kimś rozpoznawalnym. Owszem, to sukces, który możesz wpisać do swojego muzycznego CV, ale pamiętaj, że trening czyni mistrza.

W przypadku osób, które starają się o taką „posadę” ważna jest nie tylko zdolność, ale również wiedza. Nie musisz oczywiście od razu lądować na auli wykładowej i studiować muzykologii, ale przydałoby się, żebyś coś wiedział o teorii muzyki. Powinieneś potrafić czytać nuty, niezależnie od tego, jaki rodzaj muzyki Cię kręci. Dodatkowo warto zaznajomić się z wszelkimi stylami grania na Twoim instrumencie, być może przyda się pójście na korepetycje do kogoś, kto nauczy Cię nowej wirtuozerii i odkryje przed Tobą tajniki instrumentu, którego grę rozwijasz. Nie zaszkodzi z pewnością poznanie gatunków muzycznych oraz zapoznanie się ze studiem nagraniowym, na przykład na dniach otwartych czy festiwalach, kiedy takie atrakcje są udostępniane masom zwiedzającym. Nie możesz być kompletnym laikiem, powinieneś pokazać, że co nieco na temat tej branży już wiesz.

 

Jak zadbać o swój wizerunek na Facebooku?

Czy znasz kogokolwiek, kto nie posiada, albo chociaż przez pewien czas nie dysponował swym prywatnym kontem na jakimś profilu społecznościowym? Generalnie mało jest takich osób i stanowią one odrębne przypadki. Dzisiaj ludzie robią wszystko, co możliwe, aby się pokazać, pochwalić, pożalić i wyrazić swoje opinie publicznie. Po co tak czynią? Żeby żyć w grupie, aby dowartościować się, czasami, żeby podzielić zwyczajnie z innymi tym, co ich raduje, śmieszy, bawi, smuci, dotyka, czego doświadczają. Nierzadko profile robi się dlatego, że brak ciekawszego zajęcia, a taki portal potrafi wciągnąć po same uszy. W końcu idzie się za masą – skoro wszyscy mają, to muszę mieć i ja! Do najbardziej popularnych serwisów społecznościowych zalicza się od lat Facebook. Niestety, tak jak może dostarczyć on rozrywki, tak możemy za jego pośrednictwem, czasami nawet zupełnie nieświadomie, zepsuć swój wizerunek.

Jak zadbać o swój wizerunek na Facebooku?

Serwisy takie jak wyżej wspomniany Facebook są dzisiaj uznawane wręcz za nieodłączny komponent ludzkiego życia, niezależnie od mentalności, kultury, pozycji społecznej wieku, płci czy zajęcia oraz profesji. Korzysta z nich każdy na całym globie, a wynika to z faktu, że przykładowy Facebook daje szereg innych możliwości, nie ogranicza się jedynie do biernego bycia na portalu i wrzucania fotek z wakacyjnych wyjazdów. Ma komunikator, opcję transmisji na żywo, jest swego rodzaju informatorem o miejscach użytku publicznego typu lokale gastronomiczne, hotele, instytucje kultury i rozrywki – bo wszystkie one mają przecież swoje wirtualne wizytówki i często jako alternatywę wobec klasycznych stron internetowych wybierają właśnie systematycznie uzupełniany profil facebookowy.

Jeżeli chcesz jednak zachować dobrą reputację, dokładnie zważaj na to, co wstawiasz na swój profil. Pamiętaj, że to, iż masz określone grono znajomych wcale nie oznacza, że tylko oni rzucają okiem na zdjęcia czy informacje, które dodajesz. Stosuj media społecznościowe, ale profesjonalnie – zwłaszcza, jeżeli zajmujesz ważne stanowisko zawodowe, albo kiedy starasz się zrobić karierę lub właśnie porozsyłałeś dokumenty aplikacyjne i spodziewasz się odpowiedzi potencjalnego pracodawcy. Pierwsze, co robi się dziś, aby sprawdzić czy kandydat jest w ogóle warty uwagi to zajrzenie na Facebook. Nie jest to żadnym wyzwaniem dla rekrutującego, bo jakim, skoro ma zawarte wszelkie informacje w życiorysie, w tym dane osobowe i wystarczy zaledwie parę kliknięć myszką, aby od razu dowiedzieć się kompletu informacji na temat kandydata. Tym samym prowadzący nabór do pracy mają możliwość zweryfikowania czy pierwsze wrażenie o kandydacie aplikującym na dane stanowisko jest zgodne z tym, jaki jest on rzeczywiście.

Ostrożnie i skrupulatnie dobieraj zdjęcia dodawane do albumów. Pamiętaj także, aby nie spamować, nie umieszczać postów z wulgaryzmami, z rasistowskimi czy faszystowskimi hasłami, nie kpić publicznie z różnych społecznych kwestii, nie uzewnętrzniać się, ani szczególnie nie wyrażać swoich opinii, do czego jest obecnie tendencja – zwłaszcza w zakresie ukierunkowani politycznych. Musisz także wystrzegać się dodawania znaczników czy postów o mocno zakrapianych imprezach, a tym bardziej unikać wrzucania zdjęć z Tobą w roli głównej, kiedy jesteś pod wpływem alkoholu. To kompletnie nieprofesjonalne! Nie zapominajmy także, żeby nie lajkować zdjęć przepełnionych erotyką, agresją, prostackich. Wszystko to przecież świadczy o nas, naszych upodobaniach, charakterze i osobowości. Nawet, jeżeli jesteśmy człowiekiem czującym dystans, z niebanalnym poczuciem humoru, może to znacząco zaważyć na naszej późniejszej karierze. Pamiętaj – potencjalny Klient, pracodawca, rekruter mający zaprosić Cię na rozmowę o pracę przecież kompletnie Cię nie zna, więc nie wpadnie na to, że akurat ten czy inny post był zwykłym żartem.

 

Jak walczyć ze stresem?

0

Stres potrafi działać na nasz organizm naprawdę wyniszczająco. Jest to często dużo gorszy problem niż gdybyśmy zapadlina jakiś stan chorobowy. Denerwowanie się notorycznie i mocno niestety prowadzi nie tylko do stanów przygnębienia, niezadowolenia, wycofania czy paniki, ale także jest niesamowicie silną reakcją psychiczną i wyczerpaniem fizycznym dla ludzkiego ciała. Jest jednakże sporo rozmaitych rodzajów technik odstresowania się, które pozwolą trzymać nerwy pod kontrolą. O tym, jak złagodzić skutki stresu dowiesz się bezpośrednio z naszego wirtualnego poradnika, do lektury którego serdecznie zapraszamy.

Jak walczyć ze stresem?

Poważne konsekwencje

Niepodejmowanie żadnych kroków w kierunku zwalczania stresu jest równoznaczne z tym, że pogarszamy nie tylko swoje samopoczucie, ale także reakcje naszego organizmu. Skutkami chronicznego, przewlekłego i niekontrolowanego zdenerwowania bardzo często są depresja, bezsenność, a nawet poważne dolegliwości natury zdrowotnej. Wiadomo, że kiedy już stres nas dopada, przestajemy myśleć logicznie, trzeźwo, chłodno. Górę biorą emocje, a wtedy trudno jest koncentrować się na tym, co daje upust nerwom. Warto jednak postarać się właśnie w tym momencie uwolnić się od niepotrzebnego i kłopotliwego napięcia.

Zdrowe jedzenie

Niezbędna jest odpowiednio działająca dieta. Jadłospis powinien składać się z kilku charakterystycznych składników, jakie działają antystresowo. Jakie to komponenty żywnościowe? Istotny jest w swych właściwościach seler, który posiada specyficzne fito-elementy, a one wpływają na nas uspokajająco. W ten sposób natychmiast odczuwamy pozytywny wpływ na naszą psychikę oraz ciało. Im więcej zjadasz selera, tym jesteś spokojniejszy – sprawdź, to naprawdę działa! Warto również uzupełniać swoją dietę o wiśnie. Są one dobre po to, aby redukować napięcie, gdyż korzystnie wpływają na układ nerwowy. Badania naukowe wskazują jednoznacznie także na to, że podobne działanie do środków uspokajających wykazuje zielona sałata. Ona też musi znaleźć się w diecie cierpiącego na chroniczny stres. Identyczne działanie wykazuje owies – idealny do walki ze stresem.

Antystresowa kąpiel

Przygotuj mieszaninę w postaci jednej trzeciej filiżanki imbiru, jeden trzeciej filiżanki sody oczyszczonej i wlej to do wanny pełnej gorącej wody. To działa relaksująco na nasze ciało. Koi zszargane nerwy i niesamowicie odpręża, a przy okazji również zmiękcza skórę. Po takiej kąpieli koniecznie wklep w ciało olejek sezamowy. Najlepiej, żeby był on nieco podgrzany. Wykonaj delikatny masaż.

Pij uspokajające herbatki

Ziołowe herbatki potrafią zdziałać cuda. Dodajmy nawet do zwyczajnej czarnej liściastej mieszanki niewielką ilość kardamonu. Skuteczne jest także dodanie kardamonu do warzyw, ryżu czy soczewicy. Przyda się na pewno melisa, ale najlepiej bezpośrednio przed snem. Dobrze działa także herbata miętowa, która ułatwia zasypianie. Wsypujemy łyżkę suszu mięty do filiżanki i zalewamy wrzątkiem. Dla poprawienia smaku, dodaj odrobinę miodu. Jeżeli nie lubisz herbaty, kup miętowe cukierki. Świetnie sprawdza się też herbata z estragonu. Przyprawa ta rewelacyjnie nadaje się także jako dodatek do sałatek i zup.

Jeżeli wyżej wymienione sposoby nie działają warto skonsultować się ze specjalistą. Skorzystaj z usług psychologa online na https://www.psychologgia-plus.pl/psychoterapia-online-przez-skype.html

Jak rozwiązywać konflikty?

0

Zatargi międzyludzkie to nic nadzwyczajnego. Sprzeczki się zdarzają i jest to w pełni naturalny proces, bo przecież każdy z nas jest zupełnie inny. Ludzie różnią się od siebie swym zdaniem, nie zawsze podzielają te same opinie na dane tematy, ale po to jest rozmowa, aby dojść do kompromisu i wypracować jakieś wspólne stanowisko. Niestety wielu ludzi nie potrafi ustępować, uparcie trzyma się swojego, nie daje się przekonać, a wszystko odbiera jako swego rodzaju atak partnera dialogu. I w taki właśnie sposób powstają konflikty. Nie da się im raczej zaradzić, bo bardzo często nie zależą one bezpośrednio od nas, ale od drugiej strony, która niekiedy wręcz na siłę chce się posprzeczać. Warto jednak poznać kilka technik rozwiązywania zatargów, jeżeli już one wystąpią. I temu tematowi poświęcona zostanie niniejsza lektura.

Jak rozwiązywać konflikty?

Konflikty stanowią nieodłączny, bardzo istotny do rozładowania negatywnych uczuć i emocji  element społecznego życia ludzkości. Musimy wiedzieć jednakże, że problemy tego typu to nic innego jak po prostu efekt nieodpowiedniej komunikacji. Warto zatem przeciwdziałać konfliktom, a jeżeli się pojawią – rozwiązywać je konstruktywnie, nie odpuszczać kłócącemu się z nami partnerowi dyskusji, ale spokojnie dochodzić do porozumienia. Najważniejsze jest, żeby rozmawiać ze sobą. Bądźmy w takiej rozmowie szczerzy. Nie maskujmy problemu, ale pokażmy w czym tkwi nasz punkt zapalny, co  nas denerwuje i co nas wyprowadziło z równowagi. Postarajmy się, chociaż z pewnością będzie to trudne, opanować emocje. Poza tym, warto jeżeli sytuacja naprawdę jest poważna i samodzielnie sobie z dojściem do ładu z partnerem rozmowy nie poradzimy, skorzystać ze wsparcia osób trzecich. Mediatorzy bez wątpienia popatrzą na dany konflikt chłodnym okiem, przyznając rację którejś ze stron, co przeciwnikowi dyskusji da do myślenia i być może odpuści. Funkcja arbitra w takich przypadkach naprawdę jest bardzo ważna. Pamiętajmy jednak, żeby wybierać wyłącznie zaufane osoby, które pozostawią ten konflikt i sprzeczkę dla siebie samych. Jeżeli nie chodzi o zwyczajne zatargi osobiste, ale o poważniejsze sprawy, warto na funkcję arbitra wybrać radcę prawnego czy jakiegoś adwokata bądź konsultanta w danej dziedzinie, która stanowi temat sprzeczki.

Mediatorzy to bardzo popularna dziś forma rozwiązywania konfliktów, w szczególności jeżeli występują one na polu zawodowym. Pomagają rozwiązywać dylematy, ułatwiają ukazanie gdzie i w czym tkwi problem, są negocjatorami, a nawet te negocjacje ukierunkowują za uczestników kłótni. W większych przedsiębiorstwach, działających jako typowe korporacje coraz częściej występuje funkcja mediacji w ramach dodatkowych przywilejów przysługujących wszystkim pracownikom zatrudnionym w danej firmie. Jeżeli chodzi o rolę mediatora, to docelowo ma on pokazać, kto ma rację, a kto nie. Ma wypracować kompromis i rozwiązać konflikt polubownie, z korzyścią dla obu stron, o ile nie ma jednej strony jednoznacznie winnej kłótni. Proces mediacji powinien być nieformalny oraz poufny. Wszystko powinno zostać tylko między stronami konfliktu.

 

 

Jak rozpoznać toksyczną koleżankę w pracy?

0

Twoje podejście do pracy w bardzo dużym stopniu uzależnione jest przede wszystkim od tego, z jakimi ludźmi się zadajesz. To wyjątkowo istotne, żeby otaczać się osobami z pozytywnym nastawieniem zarówno do wykonywanych obowiązków zawodowych, jak także i do swoich współpracowników. Negatywne uczucia ze strony kolegów czy koleżanek mogą natomiast prowadzić do zepsucia atmosfery, a w konsekwencji do pogorszenia naszego podejścia do  miejsca zatrudnienia. Mając natomiast toksycznych znajomych, warto obchodzić się z nimi ostrożnie oraz ich unikać. Skąd jednak wiedzieć, że nasi współtowarzysze w pracy tacy właśnie są? Podpowiemy w poniższych fragmentach.

Jak rozpoznać toksyczną koleżankę w pracy?

Piąte koło u wozu

Jeżeli na ogół Twoja praca sprawia Ci dużą satysfakcję, jest Ci w niej dobrze, a Twoje samopoczucie, kierując się co rano do biura jest pozytywne, to znak, że lubisz to, co robisz. Niestety nawet mimo zgranej całej ekipy, dobrego szefa czy świetnego stanowiska, wystarczy nierzadko jeden człowiek o złym usposobieniu, który potrafi zniszczyć klimat pracy. Symptom w postaci wpadania w furię na widok danej osoby to znak, że ten pracownik działa na Ciebie toksycznie. Uświadom sobie czy przesadzasz Ty, czy może to ta osoba zachowuje się nie w porządku. Nie koloryzuj, ale trzeźwym okiem, obiektywnie oceń sytuację, w której się znalazłeś. Postaraj się uzmysłowić sobie, co najbardziej irytuje Cię w tym człowieku i możesz delikatnie podpytać innych współpracowników jakie jest ich zdanie na temat frustrującego Cię kolegi czy koleżanki. Nie chodzi o to, aby plotkować czy kogoś obgadywać, ale żeby móc jasno określić czy koloryzujemy całą sprawę, czy faktycznie coś jest nie tak w zachowaniu tejże osoby. To pozwoli Ci upewnić się czy współpracownik jest toksyczny, a jeśli tak to powinien być to wyraźny sygnał, abyś zakończył z nim jakiekolwiek relacje, ograniczając je do zupełnego minimum.

Skarbnica wiedzy

Toksyczny współpracownik to najczęściej osoba żyjąca życiem innych, ktoś to nie zajmuje się raczej swoimi problemami, ale zgłębianiem losów otoczenia. Często jest to plotkarz lub plotkara, mający komplet – nierzadko wyssanych z palca – informacji na temat wszystkich z działu, biura, firmy itd. Taki człowiek triumfuje przy niepowodzeniach innych. To osoba fałszywa, nieszczera, na pozór miła. Wie wszystko o innych ludziach, ale te wiadomości trzeba dzielić przez pół i nie odbierać na poważnie.

Wytyka błędy

Człowiek, który jest toksyczny rozstawia ludzi po kątach. Stara się narzucać swoją opinię innym, a także krytykuje – często bezpodstawnie. Zarzuca i wytyka błędy innym, pomija natomiast własne potknięcia. To niestety prowadzi do niezdrowej sytuacji w miejscu pracy. Przez takie osoby robią się nieporozumienia, zatargi i konflikty.

Co zrobić?

Dla osób, które muszą stykać się na co dzień z ludźmi toksycznymi bardzo ważne jest odpowiednie nastawienie do takich osób. Po pierwsze, nie wchodźmy z nimi w głębsze relacje, a po drugie – nie wchodźmy im w paradę. Nie ma sensu kłócenie się, udowadnianie czyichś racji czy win. Staraj się mieć jak najmniejszy kontakt z kimś takim, a to pozytywnie wpłynie na Twoje samopoczucie. Z czasem przywykniesz do toksycznego znajomego i nie będzie wywoływał w Tobie żadnych negatywnych odczuć.

 

 

 

ZOBACZ TEŻ